- җәза
- сущ.1) наказа́ние, ка́ра, возме́здие, репре́ссия || кара́тельный; репресси́вный (орган)
җәза отряды — кара́тельный отря́д
хаклы җәза — заслу́женное наказа́ние
каты җәза — стро́гое (суро́вое) наказа́ние
тән җәзасы — теле́сное наказа́ние, экзеку́ция
җәза чаралары — репресси́вные ме́ры; ме́ры наказа́ния
җәза буларак (итеп) — в наказа́ние
үлем җәзасы — вы́сшая ме́ра наказа́ния
••гаебенә күрә җәзасы — погов. како́в просту́пок, таково́ и наказа́ние
2) (физическая) пы́ткаҗәза кораллары — ору́дия пы́ток
•- җәза мәйданы
- җәза таягы
- җәзага тарту
- җәзага тартылу
- җәзасын алу
Татарско-русский словарь, 56000 слов, 7400 фразеологических выражений. - Институт языка, литературы и искусства им. Г. Ибрагимова. 2007.